Van ondernemer tot sociaal ondernemer.

En stukje bij beetje kreeg ik het beeld voor ogen : een stoffenwinkel dat ook een soort inloopfunctie had, gecombineerd met mijn atelier. En waar ook plaats zou zijn voor stagiaires en mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Want als mensen verkoopervaring zouden opdoen in de stoffenhandel, zouden ze ook heel gemakkelijk ergens anders in de textiel sector aan de slag kunnen.....
In mijn hoofd zag ik het allemaal al gebeuren. Maar als ik het met andere mensen besprak, vond ik het toch wel lastig uit te leggen wat ik precies bedoelde.

Totdat ik op een keer op televisie Willemijn Verloop, oprichtster van Social Enterprice Nederland op televisie zag, die vertelde over haar boek : “Verbeter de wereld, begin een bedrijf!” Dat was precies wat ik in mijn hoofd had. En dat heette dus een sociale onderneming! Ik bestelde direct het boek om het te lezen en dit alles zette mij aan om nog harder te werken om mijn bedrijf winstgevend te maken.

Ik begon mijn stoffenwebwinkel, en later een stoffenwinkeltje (het was eigenlijk alleen maar een kamertje, waar later de gang ook bij werd volgebouwd) aan huis. En zo groeiden onze kinderen op met rollen stoffen om hen heen (zie de foto in de headers, waar Thijs als 4 jarige achter het drumstel zit voor een stoffenkast....).

Steeds meer leerde ik bij, zoals bijv. de ins en outs rondom het inkopen van stoffen. En ondertussen hield ik alle lege winkelpanden in de regio van Kloosterhaar in de gaten. Er is geen pand wat in die tijd leegstond, dat ik niet heb onderzocht! Maar ik vond bij al die panden het risico te groot. De stoffenmarkt is geen gemakkelijke handel, de marges zijn klein en de risico’s zijn groot.

In diezelfde tijd bezocht ik weer eens een Prisma conferentie. Dit zijn conferenties die worden georganiseerd voor partners van predikanten. Omdat we allemaal in een heel bijzondere, vaak ook lastige en kwetsbare situatie zitten, wat op het hele gezin impact heeft. En deze conferentie stond in het teken van het thema “Waar leef je voor, waar kom jij je bed voor uit”. En daarin werden we uitgedaagd om goed na te denken over wat je met je leven wilt, waar je van droomt maar ook waar je naartoe zou willen. En vervolgens werden we uitgedaagd om dat wat we graag willen ook daadwerkelijk te gaan doen. En dat het dan ook belangrijk is daar stappen in te zetten.

Voor mij hèt moment om heel serieus mijn gedachten m.b.t. mijn bedrijf te ordenen. Want wat ik wilde, was dat mijn bedrijf een plaats zou zijn waar mensen zich kunnen ontwikkelen. Zowel op creatief gebied als op het persoonlijke vlak. En omdat deze conferentie zo inspirerend was. Kregen we de kans om op een terugkomdag ons stappenplan uit te werken met een tijdschema.
En toen nam ik heel duidelijk de beslissing : “over 5 jaar heb ik een fysieke stoffenwinkel, mèt een sociale functie.” Dit was op 19 juni 2013. Ik had geleerd dat ik als ik mijn doel wilde bereiken er met anderen over moest gaan praten. Om zo een netwerk om mij heen te creëren, die met me mee zouden denken. En dat hielp me allemaal een stukje verder.

En toen in december 2014 ik via Ad Hoc op anti kraak basis het voormalig ABN Amro bank gebouw aan het Julianaplein kon gaan gebruiken. Heb ik enthousiast de spreekster van die bewuste conferentie gemaild : “Het is me gelukt!!!”
Ook al was het allemaal nog heel beperkt, en moest e.a. nog meer vorm krijgen vanaf 31 januari opende ik de stoffenwinkel gecombineert met het atelier en creatief café!

Het was allemaal zéker niet zonder risico : ik had een contract waarmee ik iedere twee weken uitgezet zou kunnen worden. Maar ik geloofde erin en ik vertrouwde erop dat er voor ons gezorgd werd. En dat gebeurde ook!

Al gauw bleek ook dat het concept van het creatief café een prachtige formule was. Het gezellig gaan zitten handwerken midden in de winkel, lekker tussen de materialen en met interactie van klanten. Het werkte! En er kwamen allerlei mensen, ouderen, jongeren die het lekker vonden om op locatie gericht aan hun hobby te werken. En ook mensen, die een beetje vast zaten met een burn out, of zonder werk met alle ellende van dien.
En terwijl de gastvrouw lekker met de gasten van het creatief café, over echt van alles kletste, genoot ik achter de naaimachine van de gespreken die ik op afstand aanhoorde. En ik zag gewoon hoe goed het is om samen met elkaar op te trekken en leuke dingen te maken. Daar groeien mensen van, en daar ontstaan nieuwe gemeenschappen die heel waardevol zijn! (ik bedenk me nu dat ik ook over ons Creatief Café maar eens een blog moet schrijven!)

Een jaar later startte een deelneemster (en later vrijwilligster) van het creatief café een ‘kangoeroe onderneming’ bij mij in de winkel. Hoe dit allemaal verliep zal ik ook nog een keer in een andere blog schrijven.

Vijf jaar hebben we aan het Julianaplein kunnen zitten! Daar hebben we een mooie start kunnen maken met onze winkel. Toen konden we de overstap maken naar een regulier winkelpand. Dat is de locatie waar we nu zitten : Boegstaete 20 in Vroomshoop.

En ook al is het op dit moment een moeilijke tijd waar we nu in zitten en mis ik het sociale element van mijn bedrijf enorm, toch ben ik trots op wat ik bereikt heb. En is ook juist déze tijd, goed om ook eens achterom te kijken….
En dan realiseer ik me : als ik geen domineesvrouw was geweest zou ik ook geen sociaal ondernemer zijn geworden!